Młody człowiek zaczyna rozmyślać nad tym co się z nim dzieje i dlaczego tak się dzieje. Takie rozmyślania czasami trwają bardzo długo – przez kilka lat – stąd początek choroby zostaje niezauważony przez otoczenie. Ma on miejsce tylko w głowie osoby chorej. Ukoronowaniem rozmyślań nad problemami egzystencjalnymi jest zazwyczaj przekonanie osoby chorej, że wreszcie wszystko zrozumiała, że wszystko już wie, znalazła odpowiedź na dręczące ją pytania – doznaje swojego rodzaju olśnienia – i to jest właśnie wybuch choroby.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!