 |
|
Pamiętasz nasze ostatnie wakacje? Ciągłe śmiechy, muzyka z telefonu była nałogiem. Chodzenie bez sensu po mieście. Odwiedzanie tych samych miejsc kilka dziesiętny raz. Z Tobą to miało sens. Wspólne zabawy, granie w karty czy ping-ponga. Słońce. Kiedy miałam już uśmiech na twarzy, kiedy patrzyłam że idziesz do nas na osiedle. Te chwile z Tobą.. nie zapomnę ich nigdy, a teraz już się nie znamy.
|
|
|
|
Nigdy bym nie pomyślała, że kiedyś będę próbować się zabić. Nie myślałam też o cięciu się, braniu tabletek tylko dlatego, że zwyczajnie sobie nie radzę. Zawsze uważałam, że to głupie. Że robi to tylko człowiek chory. Pewnie każdy tak myśli. Ale to nie prawda. To, że tak postępujesz wcale nie oznacza, że jesteś chora. Po prostu, nie daje sobie rady psychicznie. Szukasz wyjścia z tej sytuacji. Próbujesz zapomnieć o otaczających Cię problemach. O wszystkim co cię dręczy. Wtedy nie myślisz racjonalnie - zależy ci tylko na tym, żeby zapomnieć. Chociażby na chwilę. Na chwilę oderwać się od tego.Nie zawsze ci to wyjdzie dobrze. Prawie nigdy. Ale na błędach się uczymy. Nie każdy kto zrobi to raz, będzie próbował robić to drugi. Ten błąd może go czegoś nauczyć. Bo przecież każdy popełnia błędy. I te większe i mniejsze. Ale chodzi o to, żeby wyciągnąć z tego wnioski. A ludzie powinni wybaczać, albo chociaż próbować, bo sami nie są idealni.
|
|
|
|
któregoś dnia obudzisz się i dotrze do Ciebie to jaki błąd popełniłeś odchodząc ode mnie, a wtedy będzie za późno. Nie zdajesz sobie sprawy jak wielką krzywde wyrządziłeś mi, zostawiając mnie z dnia na dzień. Nie okazałeś żadnej skruchy, Twoje kąciki ust były uniesione ku górze, to zabolało najbardziej. Ta pieprzona świadomość, że potraktowałeś mnie w taki sposób nie daje mi spokoju. Często zadaje sobie pytanie 'dlaczego' lecz odpowiedzi brak.
|
|
|
|
Dawno nie słyszałam słów, które zatrzymałyby bicie mojego serca, uniosły ciężar kącików mych ust i podniosły ku górze. Dawno też nikt nie wzbudził we mnie odruchu kochania.
|
|
|
|
Pamiętasz ten moment, kiedy zobaczyliśmy się po raz pierwszy? A gdy pierwszy raz złapałeś mnie za rękę? A pamiętasz jak pierwszy raz nasze usta się spotkały? Pamiętasz? Ja to doskonale pamiętam i z każdym dniem jest to bardziej ostre.
|
|
|
|
Nowy rok? nie, to tylko zmiana ostatniej cyfry. Nic tu nie będzie nowe, inne, lepsze, czy gorsze. Ta sama tęsknota, ten sam ból, te same problemy i brak jakichkolwiek zmian.
|
|
|
|
weź sobie Go, proszę Cię bardzo. wierz w każde Jego słowo, ufaj - bądź tak samo głupia jak ja. uzależnij się od Jego głosu, sposobu wyrażania emocji i uśmiechu - a później cierp. gdy Cię zostawi, i zapomni jak o każdej napotkaniej dziewczynie - umieraj wewnętrznie, gnij, suko. On jest toksyczny, Go nie da się zmienić.
|
|
|
|
jest mi w chuj smutno albo jestem zła, nie wiem. boli mnie czasem to, że jestem uparta i nie wybiorę sobie żadnej alternatywy, a potem chce mi się płakać. to z jednej strony wada, a z drugiej przecież nie umiem robić czegoś na siłę. to dotyczy każdej płaszczyzny życia, a dokładniej tej chwili. obecnej okropnej chwili. zamierzam dziś ubolewać nad niesprawiedliwością.
|
|
|
|
'Proszę Cię, kurwa błagam, nie rób mi tego' Ostatnie moje słowa skierowane ku Tobie, kiedy odbierałeś mi cząstke siebie, byłeś wtedy tak kurewsko pewny kiedy rzuciłeś 'odchodzę' bez słowa wyjaśnień odwróciłeś się i poszedłeś przed siebie. Serce momentalnie przestawało bić, a łzy spływały po policzkach niczym wodospad bezradności. W tamtej chwili świat nie obchodził mnie w ogóle, zamknęłam się w sobie, wódka stała się moim pieprzonym wsparciem.
|
|
|
|
Pamiętam pierwsze nasze spotkanie, takie "sam na sam", pierwszą rozmowę na gadu-gadu, dzień w którym pierwszy raz się przytuliłyśmy, kiedy zrobiono nam pierwsze zdjęcie razem. Pamiętam też jak pierwszy raz wszystko sie zjebalo. Jak byłam zła na Ciebie, jak nie chciałam z tobą rozmawiać. Teraz chciałabym cofnąć czas, żeby było tak jak dawniej. Chciałabym uratować naszą miłość i być dalej kimś ważnym w Twoim życiu.
|
|
|
|
Skasowałam numer. nie pisz więcej. usunęłam archiwum. nie pisz już. widzę mrugającą wiadomość. nie, nie, nie. powiedziałeś, że nie będziesz się narzucać więcej. nie chcę tego czytać. dobrze wiem, co chciałeś mi powiedzieć. nie odczytuję. chcę zapomnieć, choć to takie trudne. przeszłość mnie boli. spadam pionowo w dół, głowa pracuję na wysokich obrotach, już oddech się wyrównuje, a serce nie wali tak, jakby miało zaraz przebić się przez ciało. odejdź już. klikam 'zakończ' .
|
|
|
|
to nigdy nie będzie dla mnie proste. nigdy tego nie zapomnę. nawet za kilka lat, kiedy aktualna przyszłość, stanie się cieniem przeszłości - to wciąż będzie częścią mnie. schowa się w którymś kącie, przypominając mi o sobie zapewne co jakiś czas. nie pozbędę się tego dnia, nie wyrzekając się ostatniego tchu. zachowam życie, zachowam i te kilka minut, które stały się stałym bywalcem w późne wieczory.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
