 |
|
-Kochanie a wiesz że za 40 lat będziesz takim starym siwiejącym dziadziem? -No tak a ty będziesz taką starszą moją ulubioną kobietą ,która będzie zawsze taka sama. I będziemy siedzieć razem tak jak teraz i wspominać czasy; nasze ulubione.
|
|
|
|
Spotkałam dzisiaj nienawiść. Miała na sobie czerwoną sukienkę, włosy złością związane. Podeszła do mnie w butach pomalowanych złością. Krzyknęła coś w rodzaju : Nienawidzę Cię!. Chciałam pomóc podeszłam i wyciągnęłam serce i podałam na dłoni. Ona je wzięła zgniotła i wyrzuciła. Następnie odeszła robiąc we mnie pustkę , którą mogłam zapełnić tylko miłością. Lecz miłość wogóle nie nadchodziła więc powoli konałam w uczuciu przygnębienia.
|
|
|
|
Wychodziłam z domu gdy zauważyłam parę staruszków idących za rękę z uśmiechem na twarzy. To uczucie co poczułam było nie do opisania. Szczęście ,które emanowało z ich uścisku rąk było tak zarażające. Przechodząc obok nich byłam szczęśliwa widząc prawdziwą miłość i że istnieją jeszcze takie przypadki w naszych czasach. Dochodząc do końca ulicy ciągle oglądając się wpadłam na kogoś. Otrzepując się i wstając zauważyłam Jego. Speszona uciekłam wzrokiem. Natomiast on podał mi rękę i pomógł wstać i powiedział : Zobaczysz my też będziemy tacy szczęśliwi.
|
|
|
|
A kiedy będę już dobrym człowiekiem, tak zawsze mówiłeś. Zawsze z tobą.! Codzienna walka o oddech. Rutynowe uściski. Współgranie się swoimi ruchami. Równe wypuszczanie dymu z płuc. Każda myśl wypychająca złość. Każdy dotyk mowy twego ciała.
|
|
|
|
jakąś częścią siebie, zawsze będziesz Go pamiętać. gdzieś tam w głębi, będzie wyblaknięte wspomnienie czasu spędzonego razem. nawet mając kochającego męża, i dwójkę upragnionych dzieci bawiących się w ogrodzie, zaczniesz wspominać. zaczną dręczyć Cię pytania, co u Niego, jak w efekcie skończył. ma szczęśliwą rodzinę? wyszedł z nałogów? a może siedzi w pudle? i przypomnisz sobie też, co Ci zrobił. jednak z upływem czasu, nie będziesz potrafiła mieć do Niego pretensji. będziesz Mu wdzięczna, że tyle Cię nauczył.// definicjamiloscii
|
|
|
|
Nazywam się Nerwica. Moimi największymi przyjaciółmi jest stres, przygnębienie i smutek, cóż przyjaciół się nie wybiera ;) tak mówią. Ostatnio poznałam też ciekawą depresje ,z którą najczęściej spędzałam wolny czas. Znamy się też z Radością choć najczęściej się unikamy. Z miłością nie lubimy się od dzieciństwa, coś jest co nas różni. Smutek ostatnio miał kłótnie z euforią, oczywiście smutek wygrał bo miał większą siłę. Tęsknie za moją starą a dobrą przyjaciółką Szczęściem ,która wyjechała na wakacje. Tak więc przedstawiłam wam moich znajomych. Mam nadzieję ,że się zobaczymy. Dozobaczenia!
|
|
|
|
Ty wiesz! ,że wstąpiłam w etap nicości? Już mnie nie nawiedzasz w snach, nie tęsknie za tobą widząc parę przechodzącą koło mnie. Nie pamiętam twoich pocałunków, twojego zapachu. Nie pamiętam radości twoich uśmiechów, którymi obdarzałeś mnie co dnia. Nie pamiętam też tych słów którymi mnie raniłeś. Nie pamiętam uczuć. Nie pamiętam Ciebie.
|
|
|
|
Szła środkiem ulicy. Wokół ludzie patrzyli się na nią z kpiącą miną. Ale szła podskakując z nogi na nogę. Nagle zaczął padać deszcz. Zataczając się w tańcu walca skakała w kałuże uśmiechając się do swoich marzeń.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
