 |
|
3.Kieliszek, za kieliszkiem. Zabawa taneczna, wygłupy. Jest miejsce na wspomnienia.. i znów nie wytrzymujesz. Pękasz. Płaczesz. Nie chcesz aby się to skończyło.. W sercu pozostaje pustka, której już nic nie wypełni. Jest dziwnie. Nawet nie potrafisz tego opisać.
|
|
|
|
2.Wiemy, ze od teraz już nic nie będzie takie samo. Wiemy, że nagle wszyscy, z którymi zżyliśmy się przez 3, 4 lata, rozejdą się, pójdą własnymi ścieżkami.. To nie jest proste.. Zdajemy sobie sprawę, że po weekendzie już nie usiądziemy w ławce z koleżanką, która nie pozwalała Ci być zbyt spokojną na lekcjach. Już wiesz, że nie usiądzie za Tobą kumpel, który nie pozwalał Ci się skupić na słowach nauczyciela. Dopada Cię świadomość, że już nie będziesz otrzymywać hurtowych wiadomości „ co jest na jutro?” , „było coś zadane?” , „pomożesz mi, przecież wiesz, że jestem cienki z matmy? „ .. To co przecież zawsze nawet trochę Cię denerwowało, teraz okazuje się być rzeczą dość ważną, której nagle zabraknie.. I co z tego, że spotkacie się gdzieś przypadkiem na mieście, rzucicie krótkie „cześć” i co ? Nie możesz uwierzyć , że to się już skończyło. Szkoła- oficjalne pożegnanie, łzy, kwiaty, przemówienia. Wracasz do domu przygotowując się na ostatnią wspólną zabawę. Rozpoczynacie toastem.
|
|
|
|
1.Nasze życie składa się z kilku etapów. Poznajemy kogoś. Jest chwila na pierwsze wrażenie, pierwszą ocenę. Zaczynamy kogoś lubić bądź nie lubić. Z czasem dowiadujemy się więcej, poznajemy tą osobę głębiej, bardziej. Zaczynamy czuć pewną więź, przywiązanie, przyzwyczajenie.. Bywają dni, kiedy dogadujemy się dobrze ale też takie, kiedy mamy ochotę jego/ją udusić, kiedy się kłócimy, kiedy powiemy coś za plecami osoby najbardziej zainteresowanej.. Ale są to chwile, po których wychodzi słońce i znów śmiejemy się i jest dobrze. I nagle przychodzi taki moment, że trzeba się pożegnać. Trzeba iść dalej. Zostawić dawne życie za sobą i zacząć kolejny rozdział. Koniec szkoły to jeden z takich etapów. Cieszymy się, ze to koniec. Ale kiedy nadchodzi ten dzień, dzień w którym trzeba powiedzieć sobie "żegnaj" w gardle pojawia się dziwna grudka, do oczu napływają łzy, spojówki robią się czerwone, głos zaczyna drżeć, nogi odmawiają posłuszeństwa. Zaczynamy tęsknić.
|
|
 |
|
Oszukuję się, że mam nad tym władzę, ale boję się, że możesz zdarzyć się komuś innemu. _______________________________________________________________________
Myślałam, że autorytety nie zawodzą... #„Piękny umysł” #Smutna #Zawiedziona
|
|
|
|
Ile słów muszę zaprzepaścić, aby w końcu wyrazić to, co chcę przekazać?
|
|
|
|
Chcę Cię z każdą wadą, z każdą zaletą, z każdym żartem, z głupimi pytaniami, ze wszystkimi przyzwyczajeniami, z każdym nawykiem, z grymasami na twarzy, z marudzeniem i wszystkimi złośliwościami. Chcę Cię.
|
|
|
|
Prosimy ludzi, którzy nas nie kochają, by z nami byli. Nie odpuszczamy, choć wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że odpuścić powinniśmy. Walczymy o przyjaciół, którzy mają nas gdzieś. I o względy szefa, który wyróżnia kogoś innego. Do diabła z tym. Żyjemy w czasach, w których uczy się nas, że jeśli wyrzuca się nas drzwiami, powinniśmy wejść oknem. Że wszystko można zdobyć, dostać. Że kwestia nietracenia (albo dostawania) pewnych rzeczy, to po prostu samodyscyplina, determinacja, moc i siła.Tak właśnie zapominamy, że są rzeczy, których wywalczyć za wszelką cenę się nie da. Ot, chociażby uczucia drugiej osoby. Jej uwaga, przyjaźń, miłość, szacunek. Dlaczego sobie to robimy? Dlaczego zależy nam na tych, których nie możemy mieć? Tych, którzy nas ranią? Dlaczego o nich walczymy, chociaż powinniśmy powiedzieć po prostu: „Nie to nie. Dziękuję. Do widzenia". / Matka, żona i kłopoty
|
|
|
|
Ciągłe interesowanie się sobą jest uzależniające. Myślę, że jest to już głębsza relacja, kiedy ta druga osoba Cię nie nudzi. To właśnie z nią chcesz omawiać pewne rzeczy, bo wydaje Ci się atrakcyjna i to z nią rozmowa Cię ekscytuje, a granice się zacierają.
______________________________________________________________________
Bardzo lubię to poczucie humoru. 'Nie, haha? :D', 'Nie, haha! :D'
|
|
|
|
Daj mi tę pewność, że to wszystko jest tego warte.
|
|
|
|
Tak naprawdę, chyba nigdy nie będę potrafiła zrezygnować. Ciężko jest wymazać z pamięci wszystkie chwile i uśmiechy, którymi chciałam obdarować cały świat. Nie da się zapomnieć tego, co dawało szczęście.
|
|
|
|
- Tak bardzo kochasz tego człowieka? - Kocham. - odparła bez wahania. - O, rany. Wspaniale musi być, gdy kocha się kogoś z taką pewnością.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
