Naprawdę sporą część życia poświęcałam na starania, by nie płakać przy ludziach,
którzy mnie kochają, więc natychmiast zrozumiałam, co robi Augustus. Należy zacisnąć zęby.
Podnieść wzrok. Mówić sobie, że jeśli zobaczą, jak płaczesz, to ich zaboli, i staniesz się
smutkiem w ich życiu, a nie możesz być tylko smutkiem, więc nie będziesz płakać. Trzeba
powtarzać sobie to wszystko, patrząc w sufit, a potem przełknąć, choć gardło nie za bardzo
chce działać, popatrzeć na osobę, która cię kocha, i się uśmiechnąć.
|