[3] I tego się boję, że zacznie Cię przerażać to, w jaki sposób Cię odbieram, w jaki sposób Cię kocham. I może też to, że nie przestaje. Mówią, że miłość nie musi być idealna, że wystarczy, aby była prawdziwa. Myślałam, że w naszej bajce też tak jest, że nie stanie się koszmarem. Przepraszam Cię
za wszystko, A. Za mnie wcześniej, i za mnie teraz. Mam nadzieję, że choć trochę postarasz się mnie zrozumieć. I że gdzieś w Tobie głęboko jest jeszcze jakaś iskra, która pragnie mnie i będzie Ci szeptać, że nasza historia nie może się tak skończyć. /f
|