|
Wypuścił moją dłoń, odwracając twarz, usiadł na betonowych schodach i spojrzal przed siebie. Pusty wzrok, jakze dobrze to znam, obdarowuje nim sama siebie przed lustrem. ,,Wtedy odeszlas, odpuscilas, zrezygnowalas." oskarżył mnie w tym momencie. ,,A ty kurwa co? Na wojnie byles?" wstrząsnęłam nagle az sama siebie sie przestraszylam. ,,To ty nie umiales słuchać, nigdy gdy prosiłam Cie nie było. Nie chciałam od ciebie nic, procz tego zebys byl, zebys mnie nie zostawial. A ty jak kretyn, wciąż odchodziles i wracales. Wciaz szukales 8cudu swiata, choc dawalam ci najwiekszy jaki jest, miłość. Nie pytaj mnie po ruskim roku co sie stalo z nami. Zastanów co sie stalo z toba wtedy gdy jeszcze my istnielismy." krzyczalam stojąc nad nim jak kat. Zerwał sie jak dziki, widzialam w nim złość, spojrzał w moje oczy pelen zlosci. ,,Zbyt mocno Cie kochałem, to sie stalo, bałem sie tego i to mnie rozjebalo, pojebalo mi w glowie." syknal trzymajac mnie kurczowo za łokieć. /cz3. Bm
|
Dodaj komentarz
