Brnę do Ciebie przez taki kolczasty ocean cierpienia,że zaczynam się bać nocy. Czasem patrzę na siebie w lustrze,a nawet nie patrzę,tylko po prostu czuję, że gasną mi oczy. Ktoś wygasił mi oczy,jak reflektory w teatrze. Usta się śmieją,a oczy cierpią. // Agnieszka Osiecka

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!