|
Tydzień wolnego, żeby te paskudne obrażenia się zagoiły. Mimo wszystko nie wniosłam oskarżenia o pobicie. Pożałowałam Cię. Mam w sobie jeszcze tyle sympatii do Ciebie by Ci współczuć - już zawsze będziesz żył ze świadomością, że uderzyłeś kobietę. Tak się szczyciłeś tym... Teraz już nie masz czym, całe Twoje mniemanie o sobie legło w gruzach. Musisz się przewartościować. Współczuję Ci wiesz? Takie zmiany są bolesne. I nie przepraszaj mnie poraz milionowy, już dawno Ci wybaczyłam. Widziałam Twoje porozcinane dłonie, słyszałam przygłuszony ryk i walenie pięściami w ścianę. Nie rób tego więcej. Nie warto. I choć wiem jak zżerają Cię wyrzuty sumienia i poczucie winy to nie umiem Cię pocieszyć, powiedzieć "spokojnie, zaczynasz sam mieszać w swoich uczuciach... Przemyśl na chłodno, przekalkuluj i przestaw swoje wartości, wtedy będzie ok." Żyj z tym, miej świadomość swojej osobistej porażki. I nigdy ale to nigdy nie zapominaj.
|
Dodaj komentarz
