|
Już mi nie znikaj. Wiesz przecież, jak boli samotny spacer. Tak w środku miasta łatwo się zgubić bez Twojej ręki. Niebo tnie jak brzytwa. Krzyczy przeciąg. Bez oddechu jak smutny obłok. Bądź. Na każde słowo. Na jutro i na zawsze. Na najpiękniejsze listy. Na wszystko i na cokolwiek.
|
Dodaj komentarz
