|
- Wiele ludzi odchodzi, wiele odeszło.. Byłam wstanie pogodzić się z odejściem każdego, jednak nie Twoim.. Do dziś na moich ustach kręci się pytanie " Dlaczego? No dlaczego? Dlaczego tak szybko?!" Mija kolejny rok, rok wielu przeżyć, a we mnie mimo wszystko nadal jest ten sam ból, te same pytanie zostawiające cichą pustkę za sobą. Pustkę bez odpowiedzi.. Tylko,że.. Teraz trzymam się lepiej, trochę. Trochę łatwiej spojrzeć mi na nasze wspólne zdjęcie, na chwilę,które są jedynie wspomnieniami.. Na to co było i już nie wróci..Tylko czasami,w niektórych momentach, chciałabym po prostu znaleźć się w Twoich szerokich ramionach, poczuć się znów beztrosko kochana i powiedzieć najprostsze " dziękuję za to,że jesteś, tato."
|
Dodaj komentarz
