|
Rano godz 7.00 telefon z historycznym płaczem. ' babcia nie zyje' tata Zaczął mnie budzić. Myślałam, że zapalam bo jak co sobotę chodziłam do babci, aby ją nakarmić, umyć, spędzić z nią czas. Przyjechaliśmy do dziadka. W drzwiach juz słychać płacz, cioci i dziadka. Nie wiedziałam za bardzo co się dzieje. Dopóki nie weszłam do jej pokoju. Otwarte oczy, smutna mina i nie bijące serce. Byłam w szoku. Nie docierało do mnie nic. Pamiętam, że wyszłam odrazu zapalić. W ukryciu przed dziadkiem. Zaczęłam płakać. Płakać jak mała dziewczynka. Było mi cholernie przykro. Pierwszy raz straciłam kogoś tak bliskiego. /Kryzysowa_sowa
|
Dodaj komentarz
