|
Jesteś wyprana z emocji, cholernie samotna. Płaczesz od wielu dni, właściwie zapomniałaś, jak bardzo do twarzy Ci z uśmiechem. Próbujesz wstać i normalnie żyć, ale nie potrafisz tego zrobić. Idziesz do szkoły, wracasz i kładziesz się do łóżka. Wszystko wykonujesz machinalnie, zapominasz o imieninach babci i klasówce.
|
Dodaj komentarz
