6/-Cze­kaj! Ja nie wie­działam, ja w zde­ner­wo­waniu. Nie miałam te­go na myśli. Kocham Cię, słyszysz, kocham. Ku­ba, proszę Cię zos­tań, to wszys­tko nie tak. Ja tak wca­le nie myślę. -Ale ja Ci już w to nie wierzę. Wiem, że to byłaś cała Ty. To wszys­tko, co w so­bie tłumiłaś la­ta. Cieszę się, że w końcu Cię poz­nałem skar­bie, ale już Ci nie wierzę. Cześć.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!