|
Błąd,który ciągnie sie za mną,czasem sama nie rozumiem samej siebie,i chyba nigdy nie zrozumiem,ale to nie moja wina,przecież tak naprawdę to nie ja kieruję samą sobą,tylko to,co mam w sobie,i nie to nie jestem ja,to doświadczenia analizowane i zapisywane przez całe życie.Staram sie to zmienić,nie chce być naiwna,chce prawdziwej miłości,może lepiej na nią poczekać?Nie,nie poczekam,chce mieć to teraz i to nie miłość,nie prawdziwy przyjaciel,zarówno kochanek i człowiek z którym chce mieć dzieci.To ktoś kto da mi na moment ukojenie,w które jestem ślepo zapatrzona sprzeczając sie z tym czego naprawdę pragnę.Jestem procentem społeczeństwa który boi sie zimna,i odtrącenia,przy okazji rujnując sobie przez to życie,bo to błędny kod,błędny szlak,z którego nie mogę wyjść.Nie znam siebie,nie wiem czego chce,bo ewidentnie to nie ja decyduję o tym,co zaraz zrobię,co sie stanie.Zrozumieją to nieliczni,Ci którzy również zauważają zakłócenia procesu życia,którym powtarzam,nie kierujemy my sami. cz.2
|
Dodaj komentarz
