"Bo należy kończyć, jak to się mówi, patrząc prosto w oczy postanowieniu, które się podjęło, nie unikając kropki. Odwaga to godność, nie rozpacz. A może jednak rozpacz, pomyślałem w tym momencie o sobie, skoro mnie nie było na odwagę stać. Do niej, wydało mi się, raczej to niepodobne, żeby tak chyłkiem umknęła, bez słowa, bez znaku. A może lepiej, myślałem, gdy nie napisze, bo to jakby nie było końca albo też koniec czekał, aż nas nie będzie."
|