Siedzę nocami na dachu, jakbym był chory kreślę wersy, piję wódkę, i uczę niebo pokory. A gdybym tylko mógł wzbić się w powietrze i żyć jak te ptaki, mieć rozum i serce? Na miejscu, nie musiałbym uciekać, kto wie, może nawet zacząłbym się uśmiechać.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!