Przyjaciółko, która zrozumiałaś jak bardzo mnie raniłaś i obiecałaś, że się zmienisz i będzie dobrze - gdzie jesteś po tylu wspólnych latach chociażby w tym złym wydaniu? Chłopaku, który trzymałeś mnie za rękę spełniąc wszystkie moje marzenia i obiecując, że chcesz mnie już zawsze, tuląc i całując - gdzie jesteś po tym wszystkim? Mamo, która zawsze byłaś dumna ze swojej córki, a teraz możesz tylko udawać - gdzie jesteś Mamusiu, dlaczego mnie wciąż okłamujesz? Przyjaciele, z którymi spędziłam miesiąc w szpitalu - gdzie jesteście, kojarzycie mnie jeszcze? Szkoło, z którą zawsze sobie świetnie radziłam - gdzie jesteś? I mimo to, że nie mam już nic, co kiedyś było prawdziwe, nie jest mi przykro. Słucham klasycznej muzyki, czeszę inaczej włosy, jestem kimś innym. I jest mi źle. Bo zagubiłam coś najcenniejszego. Prawdziwą siebie. Pełną uczuć i marzeń. Szokujące jest nic nie czuć. Naprawdę..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!