|
Ona nie unosi się dźwiękiem.
Nie szuka poklasku.
Chlubi się ciszą.
Niekończące się spacery.
Towarzyszem nocnych rozmów
Przydrożne lampy.
pustka zimnego miasta.
I drzewa w parku.
Huśtawka co skrzypi.
I śpiące ptaki.
Wsłuchiwanie się w odgłos własnych kroków.
Niosących wyraźne echo wewnątrz pustego zziębniętego serca.
Samotność to brak zegarka.
Jedyną Jej wadą brak dotyku.
Skóry.
Włosów.
Zapachu.
[...] Człowieka...
Samotność to wielki bunt.
Przeciwko samemu sobie.
|
Dodaj komentarz
