I wrócę w tamto lato jak łączyła nas chemia. Przypomnę sobie jak to było, jak mi było spoko. Mieliśmy wierzyć drzewom, a się wierzyło obłokom. Się było hen wysoko, a spadało się pięknie. Szkoda tylko, że nie było stać nas na więcej.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!