To sen, je­den z tych snów, które miała pra­wie każdej no­cy, kiedy widziała je­go twarz tak wy­raźnie i do­tykała jej we śnie tak, że ra­no czuła na pal­cach do­tyk je­go skóry. Na­wet wte­dy gdy otoczył ją ra­miona­mi, tak os­trożnie, jak­by mu­siał spraw­dzić czy jeszcze pot­ra­fi to ro­bić [...]; jej ręce nie wie­rzyły , że mogą go dot­knąć, jej ra­miona nie wie­rzyły, że mogą go objąć. Ale jej oczy widziały go, jej uszy słyszały, jak od­dycha. Jej skóra czuła je­go skórę, tak ciepłą, jak­by był w niej ogień po tych wszys­tkich miesiącach, gdy był tak prze­raźli­wie zim­ny.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!