Tak bar­dzo mnie już ra­nią niedomówienia w re­lac­jach naszych niedos­ko­nałych… Każde słowo niczym nóż przeszy­wa wnętrza serc obo­lałych… Już Two­je rzęsy nie trze­począ w ra­dos­nych mnie po­wita­niach…a uśmiech nie ma już te­go blas­ku jak przy daw­nych stęsknionych ser­ca­mi spot­ka­niach… Nie ma już skry­tych spoj­rzeń twoich oczu ukocha­nych, nie ma już czułości, nie ma już uniesień choćby naj­mniej­szych is­kierek naszej na­miętności… Nie ma też już sen­su bo­les­ne naszych serc po­zor­ne trwa­nie… Więc żeg­naj… i wy­bacz………mo­je Ty Kocha­nie…

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!