|
[cz.2] Twoje usta dotknęły moich. Twój język stykał się z moim. Zamknęłam oczy i pozwoliłam ponieść się chwili. Przycisnąłeś mnie mocniej do siebie, a ja jeszcze bardziej odpowiedziałam na Twój pocałunek. Z początku śmiałam się i próbowałam coś powiedzieć, ale nie dawałeś mi dojść do słowa, uciszając mnie swoimi ustami. Prowadzona przez Ciebie w tamtej chwili, oparłam głowę o Twoje ramię, zadzierając ją lekko w górę, by dosięgać do Twoich ust. Nachyliłeś się i nie przestawałeś mnie całować. Na prawym policzku czułam gładkość Twojej skórzanej kurtki. Czułam, że odpływam. I właśnie wtedy oderwałeś się ode mnie i szybko idąc przed siebie rzuciłeś przez ramię: "Taki kaprys". To był Twój największy błąd. | zagubiona dusza
|
Dodaj komentarz
