Za­kocha­ni ludzie od­dają so­bie nawza­jem da­ry, o których is­tnieniu nikt nie wie, od­dają cząstkę włas­nej duszy. Uzu­pełniają siebie nawza­jem, a tęskno­ta to znak, że cząstek z każdą se­kundą jest co­raz mniej. Po dłuższym cza­sie nie mogą żyć bez siebie, uza­leżniamy się od cząstek dru­giej oso­by i nie możemy bez nich is­tnieć, bo jak można żyć, gdy dusza po­woli umiera z bra­ku dru­giej oso­by? Pot­rze­buje­my ta­kiego da­ru, ta­kich cząstek duszy dru­giej oso­by, które to uczu­cie będą umac­niały i dzięki nim ono przet­rwa. Przy tej je­dynej oso­bie rodzi­my się na no­wo, tęskno­ta zaś nas za­bija. / nazi

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!