Zmieniłam się, choć nie potrafię sama zdefiniować tej metamorfozy. Mówią mi o niej ludzie, że byłam dziewczyną, którą w jakikolwiek sposób by się nie podeszło, ona i tak nie piśnie ani słowa o tym, co czuje. Podobno stałam się bardziej otwarta na ludzi i nowe doświadczenia, coraz częściej ufam, choć jest to wciąż zbyt rzadkie. Zaczęłam chodzić bardziej dziewczęco i z gracją, ubierać się w takowy sposób, czasem nawet można ujrzeć mnie w sukience, choć mniej wstydzę się swojego ciała. Moje kompleksy zmniejszyły się, gdy zdałam sobie sprawę, że mimo nich każdy człowiek ma też zalety i to je powinnam eksponować. Nie pałętam się po pustym szkolnym korytarzu z jakże obojętnym wyrazem twarzy, wolę się uśmiechać, a nocami zalewać łóżko.Zaczęłam mówić otwarcie o problemach, a przede wszystkim nauczyłam się kochać, a tego już nikt mi nie odbierze. To Ty mnie nauczyłaś kochać i dałaś miliardy pokładów nadziei, że nic nie dzieje się bez przyczyny i wszystko ma swój przekaz. [igb]
|