Wszys­tkie wie­czo­ry, kiedy zos­ta­jesz sam na sam ze swoimi myśla­mi, nie możesz uciec, nie możesz się scho­wać.. Drżysz, bo natężenie emoc­ji jest tak wiel­kie, że upa­dasz pod ich ciężarem.. Słyszysz? To Two­je ser­ce, pom­pa, która napędza Twe życie.. W pół ur­wa­ny od­dech.. Nie bój się, czas nau­czy Cię żyć ze wspomnieniami..

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!