Nie potrafie tak zyc dalej. Wszystko jest bez sensu. Tesknie za domem aby spokojnie polozyc sie na swoim lozku i wtulic sie w poduszke i spokojnie plakac i wspominac jak bylo i myslec jak bedzie. Wlaczyc dobra muzyke o zajebistym brzmieniu. Skoncze podazac za Twoim Photoblogiem i za tym tutaj bo to bez sensu. Spale zdjecia i wyjde na dwor i zaplacze i zapomne. Ale wiem ze to i tak bedzie wracac. Nie marze o niczym inny jak tylko sie przytulic do Ciebie ale to tylko marzenia bo wiem ze juz tego nie bedzie. I nie mozemy sie juz nigdy spotkac ani rozmawiac. Zycie pokaze co jest warte. :/
|