Wczoraj obiecałem sobie, że nie będę palił Dziś szukam wzrokiem ostatniej fajki z paczki Obiecałem sobie, że nigdy nie stracę wiary Dziś mam to w dupie, czaisz? Wokół mnie białe ściany I puste plany, obiecaliśmy sobie wszechświat Nie słowami, obiecały nam to nasze serca I oczy, które rozumiały niewerbalny przekaz Przestań, przecież wiesz, że to zamknięta księga Wtedy nie wiedziałem nic, ale ufałem temu Przeznaczeniu, które mi dawało żyć będąc nawet w cieniu Nie wierzę w przeznaczenie dziś, zbyt wiele mam na sumieniu Żeby bezkarnie iść i zwykle śmiać się z własnych grzechów Ileż można obiecywać sobie, że będzie dobrze? Jednocześnie czując, że nadciąga najgorsze Choć nie umiesz wytłumaczyć tego, ja wiem w sumie Każdy ci powie, że to tylko złe przeczucie Ale mamy w sobie siłę, a wszechświat nam niesie pomoc Non stop, by trudne chwile nocą zamieniać w odwrotność I, jak mocno chcemy, możemy wszystko dziś, teraz, od zera Dotknąć snów, żyć, krok po kroku iść do nieba

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!