|
II. - wiesz ja długo już na ciebie czekałam. - odpowiedziała a w jej oczach zaczęły szklić się łzy. widząc to złapał ją za rękę i wyprowadził na zewnątrz. usiedli na stopniu. ona ledwo powstrzymywała łzy. otoczył ją ramieniem. - wiem, że długo czekałaś, aż w końcu zmądrzeje. sam nie wiedziałem kiedy to nastąpi. ale wiem jedno. - tak, a co wiesz ? wiesz jak cierpiałam? wiesz jaki ból potrafiłeś sprawić swoim jednym spojrzeniem ? swoim uśmiechem ? niewinnym słowem ? chciałam zapomnieć nie umiałam. myślałam, że jestem głupia. że darzę uczuciem kogoś kto ma mnie głęboko w dupie. i chyba za bardzo się nie pomyliłam. prawda ? - nie prawda. wiem, że mnie kochałaś. ja też coś czułem, ale nie potrafiłem tego wyrazić. teraz wiem, że ..... - że co ? - zapytała - że ja też cię kocham i nie wiem czy wytrzymam bez ciebie. - odparł. w tej chwili po jej policzkach zaczęły spływać łzy. chciała to usłyszeć i usłyszała akurat od niego. była szczęśliwa i zarazem nie mogła uwierzyć.
|
Dodaj komentarz
