|
Dziękuję, że mogłam przeżyć ten dzień, proszę o siłę na jutro. Doczekałam stanu kiedy nie wiem nic. Czy ja tak kurwa dużo oczekiwałam od osoby, która mnie kocha...nie wiem. Pragnęłam tylko być blisko Ciebie, chciałam żebyś mnie kochał, rozmawiał ze mną, okazywał mi uczucie, zawsze pragnęłam być dla Ciebie najważniejsza. Przez ostatnie pół roku zostałam potraktowana jak szmata... nie pojawiłeś się u mnie ani razu, okłamałeś mnie kilkanaście razy, zepchnąłeś na dalszy plan i wprawiłeś w poczucie winy, sprawiłeś że moje jedyne życie to były 4 ściany mojego pokoju - a w tym całym czasie zapewniałeś, że taaaaak kochasz. I jak ja mam się czuć ? Nie mogę ulec Twojemy głosowi, nie mogę po raz setny dać się dalej ranić. Ty nigdy nie rozumiałeś co ze mną robisz... zawsze znajdowałeś winę we mnie. Nie tłumacz się, bo czynami pokazałeś już wszystko.... Na końcu zastawiasz mnie samą. Ale nie powiem Ci jak to teraz jest... "pękło by Ci serce".
|
Dodaj komentarz
