|
Mów mi dalej, że jestem psychiczna, beznadziejna i nie umiem kochać. Mów mi w kółko, że będzie tak samo, gdy spróbujemy. NO MÓW! Tylko popatrz, co wtedy się dzieje, no popatrz.. Czy Ty myślisz, że to się na mnie nie odbija, że ja jestem silna? NIE! Ja chyba z tym nigdy nie skończę, bo nie jestem na tyle odważna, żeby to rzucić. Kolejne uzależnienie, bo ja widzę w tym piękno. Uzależniasz złem, wiesz. Ten moment, kiedy dłonie się trzęsą, zamykam oczy i szarpie. Zaciskam zęby a w głowie słyszę Twoje słodkie, lecz jednak wymuszone "kocham Cię." Nawet nie wiesz, jak bardzo chcę z tym skończyć, wyrzucić to z dłoni - nie umiem. Pomóż mi, błagam. Chodź do mnie. Chciałambym kochać tak, jak kocham tamto. Próbuję, chce dobrze. Ty milczysz, bądź wytykasz mi wady. Dlaczego? Masz rację, nie da kochać się mniej lub więcej.
|
Dodaj komentarz
