|
Siedzę na cmentarzu. Wpatruję się w Twoje zdjęcie. Czuję chłód marmuru. Twoje ciało jest trzy metry pod ziemią, a dusza trzy metry nad Niebem. Padam na kolana i modlę się, wręcz błagam byś wróciła. Jednak to niemożliwe. Odeszłaś. Wróciłaś tam, skąd przyszłaś. Miejsca takiego Aniołka, jak Ty, jest w Niebie. Może tak miało być. Najpierw miałaś mnie pilnować tutaj na ziemi, a teraz robisz to z góry. Jesteś moim Aniołem Stróżem. To Ty codziennie dajesz mi siły do walki na ringu z najgorszym przeciwnikiem - życiem. To Ty sprawiasz, że czasem mam tyle siły w sobie by się uśmiechnąć. To Ty sprawiasz, że znowu zacząłem dbać o siebie i chodzić na wizyty do lekarza. To Ty sprawiasz, że znowu zacząłem się uczyć. To Ty sprawiasz, że jeszcze się nie załamałem, tylko żyję, a moje serce wciąż bije. [pokochaj_drania]
|
Dodaj komentarz
