dostrzegłam na jego twarzy sińce pod oczami i delikatnie czerwony ślad na policzku. przez chwilę zrobiło mi się go tak strasznie żal. chciałam podbiec do niego i przytulić. nawet przeprosić za swoje zachowanie. ale gdy tylko tak pomyślałam, jak pstryknięciem palca przypomniałam sobie wszystko to co mówił podczas kłótni, każdą obelgę rzuconą w moim kierunku, ciągłe pretensje o mój charakter. dla mnie już nie istnieje. zakończyłam wszystko co nas łączyło, przynajmniej to co myślałam że nas łączy. wiem, że w kilka dni nie przekonam serca aby przestało bić dla niego, ale w końcu przyjdzie ktoś inny, ktoś kto być może okaże się tym właściwym. na prawdę w to wierzę.
|