|
Zobaczył ją w metrze, uśmiechnęła się dyskretnie, zerkali na siebie- on w myślach plan sobie ustalił, myślał że coś iskrzy lecz z jej strony nic nie było -w sercu miała pustkę a oczy zaszklone- ukrywała się pod maską i zraniła ich dwoje. Dalej chyba opowiadać nie muszę, zaprosił ją na spacer i blanta pośród nocnej ciszy w lesie, szli wolnym krokiem nie patrząc na siebie. Imion nie znali, czasem jakimś tematem zarzucali. Nagle w jego sercu coś wzruszyło emocje, zakochał się w niej bo było to w modzie, cieszył się że miłość wreszcie odnalazł a za parę minut ona się wyprowadzała. Nic mu nie mówiła,przecież nic nie obiecywała i odeszła chłodnym krokiem nie odwracając się i trzymając ręce od niego z dala, bo przecież była smutkiem i bólem po utracie byłego zafascynowana.
|
Dodaj komentarz
