Zapomnieć. Takie proste słowo. Gdyby część jej mózgu potrafiła od tak, po prostu wy­mazać informację bez śladu. Tak Jak zapomniała o drobiazgach: wysłaniu życzeń, odda­niu książki do biblioteki, kupieniu pasty do zębów podczas zakupów w supermarkecie. Z wielkimi wydarzeniami nie jest już jednak tak łatwo. Wyryły się w pamięci na zawsze. Żyją w tkankach mózgu, pod skórą, we krwi. Zwinięte w kłębek, drzemią w nieświado­mości, do czasu, aż coś je zbudzi. Ni stąd ni zowąd wspomnienia ożywają, wypełniając głowę obrazami przeszłości. /nie moje

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!