 |
Ja już nie daję sobie rady z tym pierdolonym życiem... Nie umiem żyć tak jak żyłam przed poznaniem Ciebie. Bo jak? Skoro ciągle pamiętam Twoje słowa, Twoją radość w oczach na mój widok, Twoje ramiona wokół mojej talii, Twoje słodkie oczy, Twój uśmiech... Wszystkie wspomnienia z dnia na dzień rozpierdalają mnie od środka. Każdego dnia coraz bardziej tęsknie, coraz częściej myślę o samobójstwie, bo nie chce żyć bez Ciebie, nie potrafię kurwa! /andzia157
|
Dodaj komentarz
