Czwartkowa wizyta na cmentarzu uświadomiła mi kilka rzeczy. Pozwoliła z innej strony spojrzeć na błędy, które popełniam. Tam mogłam być w pełni sobą, mogłam płakać. Nie musiałam się w niczym hamować. Byłam sama i z Nim rozmawiałam. Prosiłam, wręcz błagałam by mi pomógł, dał jakiś konkretny znak do życia, który zrozumiem i wcielę w życie. Dostałam ich kilka, ale nie wiedziałam, który jest tym jedynym, pewnym i dobrym. Okazało się, że wiele zależało od tego, jak postąpię. Na jaki dystans będę się trzymać do pewnych spraw. Skąd o tym wiem? Obserwacja sprawiła, że to dostrzegłam. Mogłam dzięki temu nagle coś w życiu zmienić i tak zrobiłam. poszłam na całość i zrozumiałam, że bez prawdziwego ryzyka tak naprawdę niewiele jestem w stanie zyskać.
|