|
kiedyś byłyśmy inne. potrafiłysmy codziennie wmawiać naszym rodzicom, że idziemy oddać książke koleżance, kiedy tak na prawde wychodziłyśmy na osiedle i siedziałyśmy przed blokiem rozmyślając nad sensem życia. spotykałyśmy się z kumplami, by wspolnie ponarzekać przy puszce piwa na szkolną niesprawiedliwosc. wystarczało nam krótkie 15 minut, aby wszystko załatwić, a później powrócić do domu, do książek jako grzeczna, doskonała córka, której alkohol i papierosy nie są znane. potrafiłyśmy za wszelka cene znaleźć te kilka minut, bo była dla nas ważniejsza przyjaźń, niż jakaś tam wiedza. byłyśmy nierozłączne, robiłyśmy wszystko razem, bo przcież tak robią najlepsze przyjaciolki. znałyśmy swoje wszystkie tajemnice, dzwoniłyśmy do siebie z byle problemem. a kiedy sie zakochałyśmy, świat się nagle zmienił. chodziłyśmy naćpane szczęściem, jednak wciąż pełne nadziei, że nasza znajomosć przetrwa. z czasem zaczęłyśmy sie od siebie oddalać, bo miłosc stała sie dla nas priorytetem. /confessione
|
Dodaj komentarz
