Usiądę Ci na kolanach, jak za dawnych czasów. Skurpulatnie i ze wszystkimi szczegółami opowiem Ci całe moje życie. Opowiem Ci o moim dzieciństwie. Opowiem Ci każdy mój upadek, pokażę każdą bliznę. Wszystko Ci powiem, tylko po to byś delikatnie całą każdą z nich po kolei i szeptał, że z nimi jestem o wiele pięknięsza. A na końcu kiedy już powiesz swoim aroganckim tonem, że musisz już uciekać, pokażę Ci ten mięsień który mam w klatce piersiowej. To jest serce, no nie ? Tak, pokażę Ci moje serce, jak na dłoni. I setki ran, nie blizn, otwartych ran, które są Twoich dziełem. I spytam : Nadal uważasz, że dadają mi piękna ? Czy też może okaleczyłeś mnie bym nico zbrzydła ?

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!