Drugi tydzień, wciąż ten sam ból, boli rana, już nie dziwi mnie oddech wczorajszej nocy z rana. Pamięć coraz bardziej słaba, upływałam z nią i ulice przesiąknięte jak ja smutkiem one krwią.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!