to jest nie do opisania. spotyka sie faceta do którego ma się obojętny stosunek lecz z minuty na minute masz wrażenie że to ten jedyny. dziwne ale jednak sie zdarza. wspólne spacery i okazja do rozmów które zbliżają, pozwalają sie poznać. dotknięcie warg: pocałunek to jest juz sposób na przekazanie uczuć. to nie jest zaspokojenie minimalnych potrzeb, to jest zbliżenie które wywołuje usmiech na twarzy, a jak chłopak na którym zaczyna Ci zależeć przytula Cię i w jednym momencie zapominasz o wszystkim, jedyna myśl jaka do głowy przychodzi to tak! jestem bezpieczna. warto poświęcić wszystko dla takich chwil. jednak czy tak trudno jest dotrzec obojgu ludziom do siebie? czy tak trudno jest siebie zrozumieć?jak sie kocha to powinno poswięcić sie dużo dla drugiej osoby. tyle ile jest ona warta. On jest wart wszystkiego i ja jestem w stanie zrezygnowac dla niego ze wszystkiego.
|