|
spójrz na nas. nie jesteśmy wcale idealni. mamy na sercach tysiąc ran, blizn, skaz, które nieraz się otwierają, które nieraz sami rozdrapujemy, które wywołują potworny ból w naszych klatkach piersiowych. podburzają teraźniejszość przez co często tracimy grunt pod nogami. i bywa ciężko, bywa tak cholernie ciężko, wiesz? ale idziemy dalej z tym tonowym ładunkiem na barkach i zmierzamy ku własnym planom, marzeniom. razem. idziemy we dwójkę ku przyszłości, która kusi swoim wyglądem, zapachem, swoim pięknem. nie poddajemy się i nie zwalniamy, bo potrzebujemy siebie jak tlenu. potrzebujemy siebie, aby istnieć.
|
Dodaj komentarz
