|
[2] bo czasem po prostu się boję, że moje serce jest zbyt małe, aby ogarnąć i wczytać bez żadnych błędów to uczucie, które stało się moim tlenem. taki komunikat podsyła koleś, który udaję mojego przyjaciela - rozum. jest totalnym, cholernym tchórzem. wiem, jestem pewna tego, że chcę, że pragnę, że zależy, że potrzebuję. boję się jednak, że któregoś dnia usłyszę od niego, że nie ma już sił, że wybiera inną drogę. drogę beze mnie. tak bardzo się tego boję. posmak bólu, który towarzyszyłby mi od tej chwili niemalże mnie zabija. boję się. boję się, że stracę kogoś kto w zeszłym tygodniu, przedwczoraj, wczoraj, dziś, jutro, pojutrze i w przyszłym tygodniu był, jest i będzie dla mnie najważniejszym człowiekiem. jestem w stanie zrobić dla niego wszystko. czasem się obawiam, że zwyczajnie nie wystarczę. wycieram rękawem swetra łzy i odkładam na parapet kubek z chłodną już kawą. płaczę bo kocham i boję się, że droga, która jest przed nami okaże się zbyt kręta i trudna. /happylove
|
Dodaj komentarz
