 |
Chciałbym do Ciebie zadzwonić. Zaprosić Cię na gorącą herbatę z cytryną i jedną łyżeczką cukru, taką jak lubiłaś. Chciałbym usiąść przy Tobie, objąć Cię ramieniem, ucałować Twój ciepły policzek. Chciałbym spojrzeć w Twoje przypominające rozległy ocean oczy, zobaczyć w nich to szczęście. Chciałbym dotknąć Twoich miękkich ust. Chciałbym najzwyczajniej w świecie czuć, że jesteś przy mnie, że jesteś dla mnie. Jednak to tylko puste wspomnienia, które nie wrócą. Odeszłaś, trzasnęłaś drzwiami. Dlaczego odeszłaś? Dlaczego nie powiedziałaś mi tego w twarz? Zostawiłaś tylko kartkę na moim biurku, kiedy nie było mnie w domu 'To koniec Janek, przepraszam'. Powiedz, gdzie popełniłem błąd? Powiedz dlaczego wciąż Cię kocham? Przecież powinienem Cię nienawidzić.
|
Dodaj komentarz
