|
Nie spodziewaj się miła, że będę gdy zechcesz mnie mieć. Ciąży na mnie zła siła, zasypiam gdzie dorwie mnie sen. Lecz odłóżmy w niepamięć przewiny i żale i złość. Niech nam będzie wspaniale, zabiorę Cię z sobą gdzie bądź. Kiedyś dane nam będzie miła patrzeć na siebie bez cienia zła. Będziesz codziennie ostrożniej żyła, póki co całą słodycz gwiazd Tobie dam. Chodź znikniemy na chwilę, to miasto przytłacza jak głaz. Już kupiłem Ci bilet nie wahaj się więc chociaż raz. Patrz ta jesień jak miłość purpurą rozkrwawia nam wzrok. Mam poezję i wino, będziemy się kochać co noc. Przepełnieni sobą wzajem pod stopami mamy świat. Może zrodzi się pytanie: czemu kocham Cię aż tak? Odpowiedzią będzie cisza. Oszalały niemy huk. Większej ciszy nikt nie słyszał. Teraz wiem gdzie mieszka Bóg / Piotr Rogucki & Niebieskooki
|
Dodaj komentarz
