Znasz ten stan? Jest środek nocy a ty z laptopem na kolanach siedzisz. Nic nie robisz po prostu słuchasz jakiejś beznadziejnie smutnej piosenki, wczuwasz się w nią i w Twojej głowie pojawiają się obrazy, które sprawiają niewyobrażalny ból w Twojej klatce piersiowej, tak.. myślisz o nim, o tym jak Cię potraktował, o tym jak spieprzył Ci cały świat, którego On był wielką częścią. Był sensem Twoich uśmiechów, radości. To dzięki niemu miałaś ochotę co rano wstawać i żyć, wszystko miało sens. Nagle z zamyślenia wyrywa Cię płyn zbierający się w Twoich oczach, który następnie spływa po policzkach do Twoich ust, czujesz ten słony smak. Przecież wiesz, że nie możesz i nie warto. A jednak.. płaczesz. (nie starczyło miejsca ;p c.d wyżej ;* )

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!