A ludzie? Ludzie się kończą i marnują, żyją wspomnieniami lub nadzieją na lepszą przyszłość, zapominając, że przecież powinni żyć chwilą, rujnują swoją psychikę w dążeniu do upragnionych, ledwie realnych celów i w oczekiwaniu na wynagrodzen
ie cierpień, które to okazuję się być jedynie nędzną namiastką szczęścia.
|