|
Tylko mój brat wiedział w jakie bagno wpadłem. To on sprawił, ze znów mogłem spotykać się z Eleną, znów zbliżyliśmy się do siebie. I dla Niej skończyłem ćpać, bo zaczynałem uzależniać się od Niej. Teraz jestem w zaawansowanym stopniu uzależnienia od Niej, a Ona mi mówi, ze nie może ze mną być, bo boi się, ze znów ją zostawię? Wiec jak mam udowodnić jej swoją miłość? Przecież ja bez Niej żyć nie potrafię! Nie umiem, nie radze sobie. To tak jakbym był na kolejnym odwyku, który wykańcza mnie psychicznie i fizycznie. Nie mogę tak, przecież Ona jest moim sercem, a bez serca nie można normalnie funkcjonować. Zostało mi tylko jedno rozwiązanie. Gram heroiny załatwi sprawę. Mamo, tato, Jack. Przepraszam. Ten ból jest nie do zniesienia, niszczy mnie. Rozrywa na części. Wiem, ze mam te cholerne dwadzieścia trzy lata, a zachowuje się jakbym miał piętnaście. To jest silniejsze ode mnie, nie chce żyć bez Niej. [cz. 4] ( z neta, kurwa az mi się łezka w oku zakręciła)
|
Dodaj komentarz
