|
mogę mówić do Niego, ile tylko chcę. mogę nawijać nawet o najgłupszej rzeczy jaka zdarzyła mi się w życiu. mogę śmiać się z Nim, i płakać. bić Go, i dręczyć - ale nie mogę zadawać pytań. to jest to czego się boję. nie zadaję ich, nigdy. nie pytam, bo wiem, że usłyszę: 'nie będę Cię tym obarczać'. jest za silny by mówić - by żalić się, i by opowiadać mi o tym co się stało. są dni, gdy się Go boję, i schodzę mu z drogi. ale bywają również takie - choć są rzadkością - kiedy najzwyczajniej w świecie przyjeżdza do mnie i się przytula - tak mocno jak tylko umie. i nie ważne jest to, że prawie łamie mi wtedy żebra, nie ważne jest, że nie mówi nic - ja widzę w Jego oczach, jak wielkie jest to cierpienie, które On stara się wyrazić poprzez uścisk. uścisk, który tak wiele potrafi mi powiedzieć, a Jemu tak bardzo pomaga. / veriolla
|
Dodaj komentarz
