Szklany człowiek taki piękny,
podziwiany, dotykany.
Odporny na chłód , smutek i radość.
Szklany człowiek z sensem życia,
i miejscem na świecie.
Szklany człowiek,
tak kruchy.
Rozpadł się.
Nie wróci już.
Zainwestuj człowiecze w szklany pancerz,
taki piękny, podziwiany,
cudo, które każdy chce dotknąć.
Później upadniesz.
Pękniesz.
Nie wrócisz.
Wrócisz inny.
|